szklorz

szklorz – szklarz (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szklorz
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szklorza
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szklorzowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szklorza
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szklorzym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szklorzu
Wołacz l. poj. Ty…szklorzu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szklorze
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szklorzōw; szklorzy
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szklorzōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szklorzy; szklorzōw
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…szklorzami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szklorzach
Wołacz l. mn. Wy…szklorze
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Kej mosz szyba strzaskano, tōż idź do szklorza, a niy do kowola.

PL: Skoro masz szybę zbitą, to idź do szklarza, a nie do kowala.

 

SI: Zaniōs żech szklorzowi zdrzadło do ôdnowiynio, bo jōż niy było w nim nic widać.

PL: Zaniosłem do szklarza lustro do odnowienia, bo nie było już w nim nic widać.

 

SI: Koża szklorzowi wrazić kolorowo szyba do tego ôkna, coby mi sam ludzie z drōgi sie niy dziwali do gymby.

PL: Każę szklarzowi założyć kolorową szybę do tego okna, żeby mi tutaj ludzie z drogi nie zaglądali do ust.

Podej dalij…