szpica – wierzchołek, czubek, ostrze (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szpica |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpice |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpicy |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szpica |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szpicōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szpicy |
Wołacz l. poj. Ty… | szpico |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szpice |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpicōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpicōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szpice |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szpicami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szpicach |
Wołacz l. mn. Wy… | szpice |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) czubek , ozdoba choinki.” (2) ostry czubek noża, nożyczek, ołōwka, gwoździa, igły.
SI: Dej pozōr, aż tej szpice niy złōmiesz we kredce, bo jo ci ich niy byda sztyjc szpicowoł.
PL: Uważaj, żeby nie złamać tego szpica w kredce, bo ja nie będę ci ich ciągle temperował.
SI: Co to mosz za jegła bez szpice, to ani niy chce do sztofu lyź.
PL: Co to masz za igłę bez ostrza, ona nawet nie chce do materiału wchodzić.
SI: Szpica na chojinka dowo sie na kōniec, coby jōm niy strzaskać.
PL: Czubek na choinkę zakłada się na końcu, żeby go nie zbić.
SI: Sam mosz taki nożyce bez szpicōw, cobyś sie niy bodła.
PL: Tutaj masz takie nożyce bez szpiców, żebyś się nie ukłuła.