tera – smoła (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tera |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tery |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | terze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tera |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | terōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | terze |
Wołacz l. poj. Ty… | tero |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tery |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | terōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | terōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tery |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | terami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | terach |
Wołacz l. mn. Wy… | tery |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej pozōr, aż te dziecka niy ôparzōm sie tōm terōm.
PL: Uważaj, żeby te dzieci nie sparzyły się tą smołą.
SI: Kupiōł żech beczka tery a bydymy dach terować.
PL: Kupiłem beczkę smoły i będziemy smołować dach.
SI: Kaj żeś sie to zaś smykoł, kej mosz cołki galoty ôd tery?
PL: Gdzie się to znowu włuczyłeś, że masz całe spodnie od smoły?