ôść

ôść – ość (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…ôść
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…ôści
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ôści
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…ôść
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...ôściōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…ôści
Wołacz l. poj. Ty…ôścio
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…ôści
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…ôściōw; ôści
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ôściōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…ôści
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…ôściami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…ôściach
Wołacz l. mn. Wy…ôści
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Kapra niy kupuj, bo ôn mo za dużo ôści.

PL: Karpia nie kupuj, bo on ma za dużo ości.

 

SI: Dej pozōr, aż sie niy udłowisz ôściōm.

PL: Uważaj, żeby nie zadławić się ością.

 

SI: Jydz pōmału a wyciōngej te ôści.

PL: Jedz powoli i wyjmuj te ości.

 

Podej dalij…