tōmata – pomidor (pol.); die Tomaten (ger.); rajče (cze.); tomato (eng.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tōmata |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tōmaty |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tōmacie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tōmata |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tōmatōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tōmacie |
Wołacz l. poj. Ty… | tōmato |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tōmaty |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tōmatōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tōmatōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tōmaty |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | tōmatami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tōmatach |
Wołacz l. mn. Wy… | tōmaty |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | tōmatowy |
SI: Wejź se tam tōmaty ku chlebie, jak chcesz.
PL: Weź sobie tam pomidory do chleba, jeśli chcesz.
SI: Naszykuja se szałotu z tōmatōw ze śmietōnkōm.
PL: Przygotuję sobie sałatkę z pomidorów ze śmietanką.
SI: Jeszcze trza chwila doczkać, aże te tōmaty ôzdrzelōm.
PL: Jeszcze trzeba chwilę zaczekać, aż pomidory dojrzeją.