ty – ty (pol.); du (ger.); ty (cze.); you (eng.)
| Rodzaj | - |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ty |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ciebie; cie |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ciebie; ci |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ciebie |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tobōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ciebie |
| Wołacz l. poj. Ty… | ty |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | was; wos |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | was; wos |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | was; wos |
| Wołacz l. mn. Wy… | wy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | twōj |
Jo ida z tobōm
Pojedzie starzik z wami?
Je tam Frida przi ciebie?
Jo ci prziniesa ta gazeta.
Jo ciebie doł te klucze.