udusić (sie) – udusić, zatruć (pol.)
bezokolicznik | udusić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | udusza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | udusisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | udusi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | uduszymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | udusicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | uduszōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | udusiōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | udusiōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | udusiōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | udusiyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | udusiyliście; żeście udusiyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | udusiyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | udusiyła żech; udusiyłach; żech udusiyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | udusiyła żeś; udusiyłaś; żeś udusiyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | udusiyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | udusiyły my; my udusiyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | udusiyłyście; żeście udusiyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | udusiyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | udusiyło żech; żech udusiyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | udusiyło żeś; żeś udusiyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | udusiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech udusiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś udusiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł udusiōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my udusiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście udusiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli udusiyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech udusiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś udusiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była udusiyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my udusiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście udusiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były udusiyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech udusiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś udusiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było udusiyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | uduś |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech udusi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | uduście |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech uduszōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | udusiōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | udusiōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | udusiōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | udusiyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | udusiyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | udusiyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | udusiyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | udusiyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | udusiyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | udusiyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | udusiyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | udusiyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | udusiyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | udusiyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | udusiyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych udusiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś udusiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by udusiōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my udusiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście udusiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by udusiyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych udusiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś udusiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by udusiyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my udusiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście udusiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by udusiyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych udusiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś udusiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by udusiyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | uduszōny |
rzeczownik odczasown. | uduszyni |
POL: (1) udusić, odciąć dopływ powietrza do płuc; (2) zatruć trującymi wyziewami
Czym ty to tam hajcujesz, dyć ty nas sam udusisz.
Niy wiōnzej mu tak mocno tej czopki pod karkym, bo go udusisz.
Spolōł żech kartofle na piecu, a bōł taki smrōd, żech se myśloł, że sie udusza.