uwierzić – uwierzyć, zaufać (pol.)
bezokolicznik | uwierzić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | uwierza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | uwierzisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | uwierzi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | uwierzymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | uwierzicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | uwierzōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | uwierzōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | uwierzōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | uwierzōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | uwierzili my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | uwierziliście; żeście uwierzili |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | uwierzili |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | uwierziła żech; uwierziłach; żech uwierziła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | uwierziła żeś; uwierziłaś; żeś uwierziła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | uwierziła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | uwierziły my; my uwierziły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | uwierziłyście; żeście uwierziły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | uwierziły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | uwierziło żech; żech uwierziło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | uwierziło żeś; żeś uwierziło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | uwierziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech uwierzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś uwierzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł uwierzōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my uwierzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście uwierzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli uwierzili |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech uwierziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś uwierziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była uwierziła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my uwierziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście uwierziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były uwierziły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech uwierziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś uwierziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było uwierziło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | uwierz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech uwierzi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | uwierzcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech uwierzōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | uwierzōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | uwierzōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | uwierzōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | uwierzili by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | uwierzili byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | uwierzili by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | uwierziła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | uwierziła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | uwierziła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | uwierziły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | uwierziły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | uwierziły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | uwierziło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | uwierziło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | uwierziło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych uwierzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś uwierzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by uwierzōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my uwierzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście uwierzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by uwierzili |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych uwierziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś uwierziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by uwierziła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my uwierziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście uwierziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by uwierziły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych uwierziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś uwierziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by uwierziło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | uwierzyni |
POL: (1) uwierzyć w coś; (2) zaufać komuś.
SI: Jo ci niy uwierza, podwiyl mi tego niy pokożesz.
SI: Ja ci nie uwierzę, dopóki nie pokażesz mi tego.
SI: Uwierz mi, że to je za daleko, coby iś piechty.
PL: Uwierz mi, że to jest zbyt daleko, żeby iść piechotą.