wanielik – ewangelik (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wanielik |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wanielika |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wanielikowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wanielika |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wanielikym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wanieliku |
Wołacz l. poj. Ty… | wanieliku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wanieliki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wanielikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wanielikōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wanielikōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wanielikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wanielikach |
Wołacz l. mn. Wy… | wanieliki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | wanielicki |
POL: ewangelik, wyznania wangelicznego, protestant.
SI: Sam same wanieliki miyszkajōm.
PL: Tutaj mieszkają sami ewangielicy.
SI: Tam je duzo wanielikōw kole Wisły.
PL: Tam jest dużo ewangielików koło Wisły.
SI: Jo niy znōm żodnego wanielika sam.
PL: Ja nie znam żadnego ewangielika tutaj.