widełka – widelec (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | widełka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | widełki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | widełce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | widełka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | widełkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | widełce |
Wołacz l. poj. Ty… | widełko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | widełki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | widełek; widełkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | widełkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | widełki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | widełkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | widełkach |
Wołacz l. mn. Wy… | widełki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ucz te dzieci jeś nożym a widełkōm.
PL: Ucz te dzieci jeść nożem i widelcem.
SI: Wejź se widełka, a niy chytej tego miynsa palcami.
PL: Weź sobie widelec, a nie chwytaj tego mięsa palcami.
SI: Dej pozōr, aż sie niy bodniesz tōm widełkōm.
PL: Uważaj, żeby nie ukłuć się tym widelcem.