wierzić (sie) – wierzyć, ufać (pol.)
bezokolicznik | wierzić |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | wierza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | wierzisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | wierzi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | wierzymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | wierzicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | wierzōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | wierzōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | wierzōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | wierzōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | wierzili my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | wierziliście; żeście wierzili |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | wierzili |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | wierziła żech; wierziłach; żech wierziła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | wierziła żeś; wierziłaś; żeś wierziła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | wierziła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | wierziły my; my wierziły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | wierziłyście; żeście wierziły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | wierziły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | wierziło żech; żech wierziło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | wierziło żeś; żeś wierziło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | wierziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech wierzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś wierzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł wierzōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my wierzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście wierzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli wierzili |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech wierziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś wierziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była wierziła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my wierziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście wierziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były wierziły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech wierziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś wierziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było wierziło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | wierz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech wierzi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | wierzcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech wierzōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | wierzōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | wierzōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | wierzōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wierzili by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | wierzili byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | wierzili by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | wierziła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | wierziła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | wierziła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wierziły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | wierziły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | wierziły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | wierziło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | wierziło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | wierziło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych wierzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś wierzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by wierzōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my wierzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście wierzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by wierzili |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych wierziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś wierziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by wierziła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my wierziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście wierziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by wierziły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych wierziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś wierziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by wierziło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda wierzōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz wierzōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie wierzōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy wierzili; bydymy wierzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie wierzili; bydziecie wierzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm wierzili; bydōm wierzić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda wierziła; byda wierzić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz wierziła; bydziesz wierzić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie wierziła; bydzie wierzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy wierziły; bydymy wierzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie wierziły; bydziecie wierzić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm wierziły; bydōm wierzić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda wierziło; byda wierzić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz wierziło; bydziesz wierzić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie wierziło; bydzie wierzić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | wierzyni |
POL: (1) wierzyć w coś; (2) ufać komuś.
Wierz mi, że to niy ma tak leko uczyć sie cudzej godki.
Jo niy wierza, że Poloki wygrajōm z Niymcami we fuzbal.
Jo ci wierza, że chcesz nauczyś sie pisać po ślōnsku.
Ôn mie już tela razy ôcyganiōł, że jo mu niy wierza.