wierzić

wierzić (sie) – wierzyć, ufać (pol.)

bezokolicznikwierzić
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.wierza
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.wierzisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.wierzi
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.wierzymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.wierzicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.wierzōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.wierzōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.wierzōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.wierzōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.wierzili my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.wierziliście; żeście wierzili
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.wierzili
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.wierziła żech; wierziłach; żech wierziła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.wierziła żeś; wierziłaś; żeś wierziła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.wierziła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..wierziły my; my wierziły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. wierziłyście; żeście wierziły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.wierziły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.wierziło żech; żech wierziło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.wierziło żeś; żeś wierziło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.wierziło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech wierzōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś wierzōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł wierzōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my wierzili
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście wierzili
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli wierzili
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech wierziła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś wierziła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była wierziła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my wierziły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście wierziły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były wierziły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech wierziło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś wierziło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było wierziło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . wierz
tr. rozk. l. poj 3. os.niech wierzi
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.wierzcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech wierzōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. wierzōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. wierzōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.wierzōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.wierzili by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. wierzili byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.wierzili by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.wierziła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
wierziła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.wierziła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. wierziły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.wierziły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.wierziły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. wierziło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.wierziło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.wierziło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych wierzōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś wierzōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by wierzōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my wierzili
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście wierzili
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by wierzili
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych wierziła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś wierziła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by wierziła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my wierziły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście wierziły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by wierziły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych wierziło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś wierziło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by wierziło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda wierzōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz wierzōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie wierzōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy wierzili; bydymy wierzić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie wierzili; bydziecie wierzić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm wierzili; bydōm wierzić
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda wierziła; byda wierzić
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz wierziła; bydziesz wierzić
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie wierziła; bydzie wierzić
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy wierziły; bydymy wierzić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie wierziły; bydziecie wierzić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm wierziły; bydōm wierzić
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda wierziło; byda wierzić
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz wierziło; bydziesz wierzić
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie wierziło; bydzie wierzić
imies. przym. czynny-
imies. przym. bierny-
rzeczownik odczasown.wierzyni
Rybnik

POL: (1) wierzyć w coś; (2) ufać komuś.

 

Wierz mi, że to niy ma tak leko uczyć sie cudzej godki.

Jo niy wierza, że Poloki wygrajōm z Niymcami we fuzbal.

Jo ci wierza, że chcesz nauczyś sie pisać po ślōnsku.

Ôn mie już tela razy  ôcyganiōł,  że jo mu niy wierza.

 

Podej dalij…