wykurzić (sie) – wypalić (pol.)
bezokolicznik | wykurzić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | wykurza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | wykurzisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | wykurzi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | wykurzymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | wykurzicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | wykurzōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | wykurzōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | wykurzōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | wykurzōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | wykurzili my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | wykurziliście; żeście wykurzili |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | wykurzili |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | wykurziła żech; wykurziłach; żech wykurziła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | wykurziła żeś; wykurziłaś; żeś wykurziła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | wykurziła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | wykurziły my; my wykurziły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | wykurziłyście; żeście wykurziły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | wykurziły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | wykurziło żech; żech wykurziło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | wykurziło żeś; żeś wykurziło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | wykurziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech wykurzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś wykurzōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł wykurzōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my wykurzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście wykurzili |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli wykurzili |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech wykurziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś wykurziła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była wykurziła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my wykurziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście wykurziły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były wykurziły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech wykurziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś wykurziło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było wykurziło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | wykurz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech wykurzi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | wykurzcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech wykurzōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | wykurzōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | wykurzōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | wykurzōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wykurzili by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | wykurzili byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | wykurzili by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | wykurziła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | wykurziła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | wykurziła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wykurziły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | wykurziły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | wykurziły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | wykurziło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | wykurziło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | wykurziło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych wykurzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś wykurzōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by wykurzōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my wykurzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście wykurzili |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by wykurzili |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych wykurziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś wykurziła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by wykurziła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my wykurziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście wykurziły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by wykurziły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych wykurziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś wykurziło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by wykurziło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | wykurzōny |
rzeczownik odczasown. | wykurzyni |
POL: wypalić papierosa, fajkę.
To tyś już wykurzōł ta paczka cygaretōw?
Doczkej, aż wykurza.
Wykurzymy, a chytōmy sie roboty.