wyszelōntać

wyszelōntać (sie) – wstrząsnąć, wymieszać (pol.)

bezokolicznikwyszelōntać
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.wyszelōntōm
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.wyszelōntosz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.wyszelōnto
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.wyszelōntōmy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.wyszelōntocie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.wyszelōntajōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.wyszelōntoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.wyszelōntoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.wyszelōntoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.wyszelōntali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.wyszelōntaliście; żeście wyszelōntali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.wyszelōntali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.wyszelōntała żech; wyszelōntałach; żech wyszelōntała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.wyszelōntała żeś; wyszelōntałaś; żeś wyszelōntała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.wyszelōntała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..wyszelōntały my; my wyszelōntały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. wyszelōntałyście; żeście wyszelōntały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.wyszelōntały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.wyszelōntało żech; żech wyszelōntało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.wyszelōntało żeś; żeś wyszelōntało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.wyszelōntało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech wyszelōntoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś wyszelōntoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł wyszelōntoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my wyszelōntali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście wyszelōntali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli wyszelōntali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech wyszelōntała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś wyszelōntała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była wyszelōntała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my wyszelōntały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście wyszelōntały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były wyszelōntały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech wyszelōntało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś wyszelōntało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było wyszelōntało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . wyszelōntej
tr. rozk. l. poj 3. os.niech wyszelōnto
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.wyszelōntejcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech wyszelōtajōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. wyszelōntoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. wyszelōntoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.wyszelōntoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.wyszelōntali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. wyszelōntali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.wyszelōntali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.wyszelōntała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
wyszelōntała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.wyszelōntała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. wyszelōntały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.wyszelōntały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.wyszelōntały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. wyszelōntało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.wyszelōntało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.wyszelōntało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych wyszelōntoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś wyszelōntoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by wyszelōntoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my wyszelōntali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście wyszelōntali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by wyszelōntali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych wyszelōntała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś wyszelōntała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by wyszelōntała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my wyszelōntały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście wyszelōntały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by wyszelōntały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych wyszelōntało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś wyszelōntało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by wyszelōntało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernywyszelōntany
rzeczownik odczasown.wyszelōntani
Rybnik

POL: wstrzącnąć, wymieszać ciecz, poprzez energiczne potrząsanie pojemnikiem, w którym ta ciecz się znajduje.

 

SI: Zaleć wyloć tyn grōnt z kawy na gnojok, coby gulika niy zatkać, yno wyszelōntej dobrze ta szolka.

PL: Pobiegnij wylać te fusy z kawy do gnojownika, żeby nie zatkać kanalizacji, tylko zamieszaj dobrze tą filiżanką.

 

SI: Wyszelōntej dobrze tyn kibel, co tyn szlōm na dole niy ôstanie.

PL: Wstrząśnij dobrze tym wiadrem, żeby ten osad nie pozostał na spodzie.

 

Podej dalij…