żodyn

żodyn – nikt, żaden (pol.)

słowożodyn
Mn. l. poj. r. m. (jaki?) Sam je...żodyn
Mn. l. poj. r. ż. (jako?) Sam je...żodno
Mn. l. poj. r. n. (jaki?) Sam je...żodne
Mn. l. mn. r. mos. (jacy? jaki?) Sam sōm... żodni; żodne
Mn. l. mn. r. nmos.(jaki?) Sam sōm...żodne
Dop. l. poj. r. m. (jakigo?) Sam ni ma...żodnego
Dop. l. poj. r. ż. (jakij?) Sam ni ma...żodnej
Dop. l. poj. r. n. ( jakigo?) Sam ni ma...żodnego
Dop. l. mn. r. mos. (jakich?) Sam ni ma...żodnych
Dop. l. mn. r. nmos. (jakich?) Sam ni ma...żodnych
Cel. l. poj. r. m. (jakimu?) Dziwuja sie...żodnymu
Cel. l. poj. r. ż. (jakij?) Dziwuja sie...żodnej
Cel. l. poj. r. n. (jakimu?) Dziwuja sie... żodnymu
Cel. l. mn. r. mos. (jakim?) Dziwuja sie... żodnym
Cel. l. mn. r. nmos. (jakim?) Dziwuja sie...
żodnym
Bier. l. poj. r. mżyw. (jakigo?) Widza...żodnego
Bier. l. poj. r. mnżyw. (jaki? Widza... żodyn
Bier. l. poj. r. ż. (jako?) Widza..żodno
Bier. l. poj. r. n. (jaki?) Widza... żodne
Bier. l mn. r. mos. (jakich?)
Widza...
żodnych
Bier. l. mn r. nmos. (jaki?) Widza... żodne
Narz. l. poj. r. m. (jakim?) Asza sie...
żodnym
Narz. l. poj. r. ż. (jakom?) Asza sie...żodnōm
Narz. l. poj. r. n. (jakim?) Asza sie...żodnym
Narz. l. mn. r. mos. (jakimi?) Asza sie...żodnymi
Narz. l. mn. r. nmos. (jakimi?) Asza sie...żodnymi
Msc. l. poj. r. m. (jakim?) Je żech we...żodnym
Msc. l. poj. r. ż. (jakij?) Je żech we..żodnej
Msc. l. poj. r. n. (jakim?) Je żech we...żodnej
Msc. l. mn. r. mos. (jakich?) Je żech we...żodnych
Msc. l. mn. r. nmos. (jakich?) Je żech we...żodnych
Wołacz. l. poj. r. m. Ty...żodyn
Wołacz. l. poj. r. ż. Ty...żodno
Wołacz. l. poj. r. n. Ty... żodne
Wołacz. l. mn. r. mos. Wy...żodni; żodne
Wołacz. l. mn. r. nmos. Wy...żodne
stop. wyższy przymiotn.. -
przysłówek (jak? jako?)-

POL: po śląsku nie ma rozgraniczenia na formę osobową „nikt” i bezosobową „żaden”, jest tylko „żodyn”.

 

Sam żodyn niy poradzi godać po chińsku.

Jo sam żodnego niy znōm.

Jo sam niy widza żodnych kluczy.

Sam niy idzie żodnymu wierzić.

 

Podej dalij…