beczka

beczka – beczka (pol.); das Fass (ger.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…beczka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…beczki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…beczce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…beczka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...beczkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…beczce
Wołacz l. poj. Ty…beczko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…beczki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…beczek; beczkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…beczkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…beczki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…beczkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…beczkach
Wołacz l. mn. Wy…beczki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

SI: Na zima mōmy zakiszōno beczka kapusty.
PL: Na zimę mamy zakiszoną beczkę kapusty.

SI: Przed żniwami trza zajechać na tanksztela z beczkōm po ropa do trachtora.
PL: Przed żniwami trzeba zajechać na stację benzynową z beczką po ropę do ciągnika.

SI: Mōm pod rynnōm beczka na deszczōwka do podlywanio.
PL: Mam pod rynną beczkę na deszczówkę do podlewania.
 

Podej dalij…