kucharka – kucharka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kucharka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kucharki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kucharce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kucharka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kucharkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kucharce |
| Wołacz l. poj. Ty… | kucharko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kucharki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kucharek; kucharkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kucharkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kucharki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kucharkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kucharkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kucharki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: We wrześniu starzik bydōm mieć siedymdziesiōntka, bydzie fajer, muszymy jeszcze yno najōnć jako kucharka.
PL: We wrześniu dziadek będzie miał siedemdziesiąt lat, będzie impreza, musimy jeszcze tylko wynająć jakąś kucharkę.
SI: Cila chodzi po wsi kucharzić na gościny, bo je kucharkōm.
PL: Cecylia chodzi po wsi gotować i przygotowywac potrawy, bo jest kucharką.
SI: Na weseli trza najōnć pora kucharek, do pieczynio kołocza a kucharzynio.
PL: Na wesele trzeba wynająć kilka kucharek, do pieczenia kołacza i gotowania oraz przygototowywania potraw.