chachor – łobuz (pol.); lajdák (cze.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | chachor |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chachara |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chacharowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | chachara |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | chacharym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | chacharze |
| Wołacz l. poj. Ty… | chacharze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | chachary |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chacharōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chacharōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | chacharōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | chacharami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | chacharach |
| Wołacz l. mn. Wy… | chachary |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | chacharski |
SI: Co żeś zaś napochoł ty chacharze?
PL: Co znowu nawywijałeś ty łobuzie?
SI: Jakiś chachary nōm w nocy sztachety połōmały.
PL: Jakieś łobuzy połamały nam w nocy sztachety u płotu.
SI: Z tymi chacharami sie niy kamrać, bo z nimi daleko niy zōndziesz.
PL: Z tymi łobuzami się nie zadawaj, bo z nimi za daleko nie zajdziesz.