aptyka

aptyka – apteka (pol.); die Apotheke (ger.); lékárna (cze.)

Rodzaj ż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…aptyka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…aptyki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…aptyce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…aptyka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...aptykōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…aptyce
Wołacz l. poj. Ty…aptyko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…aptyki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…aptykōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…aptykōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…aptyki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…aptykami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…aptykach
Wołacz l. mn. Wy…aptyki
Przimiotnik (jaki? czyj?)aptyczny

SI: Stoła żech dzisio we aptyce pōł godziny za lykami, tak ludzie chorujōm.
PL: Stałam dzisiaj w aptece pół godziny po lekarstwa, tak ludzie chorują.

SI: W niedziela niy ma sam żodnych aptykōw, tōż trza jechać do miasta.
PL: W niedzielę nie ma tutaj żadnych aptek, więc trzeba jechać do miasta.

SI: Jo aptyki mijōm z daleka, wola sie sōm lyczyć.
PL: Ja apteki mijam z daleka, wolę się leczyć sam.

Podej dalij…