armijo – armia (pol.); die Armee (ger.); armada (cze.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | armijo |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | armije |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | armiji |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | armijo |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | armijōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | armiji |
Wołacz l. poj. Ty… | armijo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | armije |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | armijōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | armijōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | armije |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | armijami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | armijach |
Wołacz l. mn. Wy… | armije |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Starzik słōżyli jeszcze we armiji ôd Wilusia we I wojnie.
PL: Dziadek służył jeszcze w armii „Wilusia” (Cesarza Wilhelma II) w czasie I wojny św.
SI: Armijo sie ô niego upōmniała, tōż miol dwa lata z głowy.
PL: Armia się o niego upomniała, więc miał dwa lata z głowy.
SI: Terazki we tych armijach majōm wiyncyj kōmputerōw, jak ludzi.
PL: Teraz w tych armiach mają więcej komputerów, niż ludzi.