aptykorka

aptykorka – aptekarka (pol.); die Apothekerin (ger.); lékárnice (cze.)

Rodzaj ż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…aptykorka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…aptykorki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…aptykorce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…aptykorka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...aptykorkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…aptykorce
Wołacz l. poj. Ty…aptykorko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…aptykorki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…aptykorkōm
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…aptykorkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…aptykorki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…aptykorkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…aptykorkach
Wołacz l. mn. Wy…aptykorki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

SI: Idź do aptykorki, niech ci do czorno maść na boloki.
PL: Idź do aptekarki, niech ci da maść ichtiolową na rany.

SI: Ciotka Zyta sōm aptykorkōm, tōż na wszystko majōm jakiś lyk.
PL: Ciocia Zyta jest aptekarką, więc ma na wszystko jekieś lekarstwa.

SI: Niech ci ta aptykorka powiy, jako sie mianuje ta zielina na bōl ucha.
PL: Niech ci ta aptekarka powie, jak nazywa się to ziele na ból ucha.

 

Podej dalij…