aptykorka – aptekarka (pol.); die Apothekerin (ger.); lékárnice (cze.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | aptykorka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | aptykorki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | aptykorce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | aptykorka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | aptykorkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | aptykorce |
Wołacz l. poj. Ty… | aptykorko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | aptykorki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | aptykorkōm |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | aptykorkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | aptykorki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | aptykorkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | aptykorkach |
Wołacz l. mn. Wy… | aptykorki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Idź do aptykorki, niech ci do czorno maść na boloki.
PL: Idź do aptekarki, niech ci da maść ichtiolową na rany.
SI: Ciotka Zyta sōm aptykorkōm, tōż na wszystko majōm jakiś lyk.
PL: Ciocia Zyta jest aptekarką, więc ma na wszystko jekieś lekarstwa.
SI: Niech ci ta aptykorka powiy, jako sie mianuje ta zielina na bōl ucha.
PL: Niech ci ta aptekarka powie, jak nazywa się to ziele na ból ucha.