aptykorz – aptekarz (pol.); der Apotheker (ger.); lékárník (cze.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | aptykorz |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | aptykorza |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | aptykorzowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | aptykorza |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | aptykorzym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | aptykorzu |
| Wołacz l. poj. Ty… | aptykorzu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | aptykorze |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | aptykorzōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | aptykorzōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | aptykorzōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | aptykorzami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | aptykorzach |
| Wołacz l. mn. Wy… | aptykorze |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Aptykorz niy poradziōł poczytać recepta, a posłoł mie nazod do dochtora.
PL: Aptekarz nie potrafił przeczytać recepty i posłał mnie z powrotem do lekarza.
SI: Aptykorze majōm swoji recepty na roztomańte chorōbska.
PL: Aptekarze mają swoje recepty na różne choróbska
SI: Niy mōm piniyndzy, boch reszta dała aptykorzowi na lyki.
PL: Nie mam pieniędzy, bo resztę dałam aptekarzowi na lekarstwa.