banhōw – dworzec (pol.); der Bahnhof (ger.); nádraží (cze.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | banhōw |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | banhowa |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | banhowowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | banhōw |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | banhowym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | banhowie |
Wołacz l. poj. Ty… | banhowie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | banhowy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | banhowōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | banhowōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | banhowy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | banhowami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | banhowach |
Wołacz l. mn. Wy… | banhowy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | banhowowy |
SI: Terazki glajzy zarosły chaszczami, a banhowy stojōm prōzne.
PL: Teraz tory zarosły krzewami a dworce stoją puste.
SI: Na banhowie trza kupić bilet na cug.
PL: Na dworcu trzeba kupić bilet na pociąg.
SI: Ze banhowa prziszoł żech piechty, bo niy mōm za daleko.
PL: Z dworca przyszedłem pieszo, bo nie mam zbyt daleko.