biydok – biedak (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | biydok |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | biydoka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | biydokowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | biydoka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | biydokowi |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | biydoku |
| Wołacz l. poj. Ty… | biydoku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | biydoki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | biydokōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | biydokōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | biydokōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | biydokami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | biydokach |
| Wołacz l. mn. Wy… | biydoki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Mie je żol tego biydoka, że sam musi stoć na deszczu.
PL: Mnie jest żal tego biedaka, że tutaj musi stać na deszczu.
SI: Pōdź sam ty biydoku, a dej tyn strzewik, to ci rozmatla tyn wynzeł.
PL: Chodż tutaj ty biedaku i daj ten but, to rozplączę ci ten supeł.
SI: Te biydoki do przerwy dostały trzi budy, tōż było już po meczu.
PL: Ci biedacy do przerwy dostali już trzy bramki, więc było już po meczu.