blotek – brzeszczot do cięcia metalu (pol.); pilový list (cze.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | blotek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | blotka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | blotkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | blotek |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | blotkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | blotku |
Wołacz l. poj. Ty… | blotku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | blotki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | blotkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | blotkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | blotki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | blotkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | blotkach |
Wołacz l. mn. Wy… | blotki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ni mosz sam kaj blotka, bo tej zaruściałej szruby niy poradza ôdkryncić?
PL: Nie masz tutaj gdzieś brzeszczota, bo tej zardzewiałej śruby nie potrafię odkręcić?
SI: Co to mosz za szczyrbate blotki bez zymbōw?
PL: Co to masz za wyszczerbione brzeszczoty bez zębów?
SI: Wejź, urznij to blotkym. (cz: ur-znij)
PL: Weź, utnij to brzeszczotem.