bogocz – bogacz (pol.); bohatý člověk (cze.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bogocz |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bogocza |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bogoczowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bogocza |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bogoczym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bogoczu |
| Wołacz l. poj. Ty… | bogoczu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bogocze |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bogoczōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bogoczōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bogoczōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bogoczami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bogoczach |
| Wołacz l. mn. Wy… | bogocze |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Na świecie niy ma samych bogoczōw, tōż trza tyż sie dziwać na biydokōw.
PL: Na świecie nie ma samych bogaczy, więc trzeba także patrzeć na biedaków.
SI: Kożdy bogocz mo kole siebie dużo słōgōw.
PL: Każdy bogacz ma wokół siebie dużo sług.