bojtel – worek, trzos na pieniądze (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bojtel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bojtla |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bojtlowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bojtel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bojtlym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bojtlu |
| Wołacz l. poj. Ty… | bojtlu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bojtle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bojtlōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bojtlōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bojtle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bojtlami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bojtlach |
| Wołacz l. mn. Wy… | bojtle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Sam mosz bojtel, co niy potracisz tych klamorōw.
PL: Tutaj masz reklamówkę, żeby nie pogubić tych rupieci.
SI: Powrażuj to wszystko do bojtla.
PL: Powkładaj to wszystko do worka.
SI: Terazki wszyndzi furgajōm te bojtle plastykowe.
PL: Teraz wszędzie fruwają te reklamōwki plastikowe.