bōmbōn

bōmbōn – cukierek (pol.); das Bonbon (ger.); bonbón (cze.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…bōmbōn
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…bōmbōna
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…bōmbōnowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…bōmbōna
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...bōmbōnym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…bōmbōnie
Wołacz l. poj. Ty…bōmbōnie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…bōmbōny
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…bōmbōnōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…bōmbōnōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…bōmbōny
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…bōmbōnami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…bōmbōnach
Wołacz l. mn. Wy…bōmbōny
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

SI: Ni mosz tam kaj jakigo bōmbōna?
PL: Nie masz tam gdzieś jakiegoś cukierka?

SI: Starka dycko majōm we taszce jaki bōmbōny.
PL: Babcia ma w torebce zawsze jakieś cukierki.

SI: Sam mocie tytka bōmbōnōw, yno sie podzielcie.
PL: Tutaj macie torebkę cukierków, tylko się nimi podzielcie.

Podej dalij…