bōmbōn – cukierek (pol.); das Bonbon (ger.); bonbón (cze.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bōmbōn |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōmbōna |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōmbōnowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bōmbōna |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bōmbōnym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bōmbōnie |
Wołacz l. poj. Ty… | bōmbōnie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bōmbōny |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōmbōnōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōmbōnōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bōmbōny |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bōmbōnami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bōmbōnach |
Wołacz l. mn. Wy… | bōmbōny |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ni mosz tam kaj jakigo bōmbōna?
PL: Nie masz tam gdzieś jakiegoś cukierka?
SI: Starka dycko majōm we taszce jaki bōmbōny.
PL: Babcia ma w torebce zawsze jakieś cukierki.
SI: Sam mocie tytka bōmbōnōw, yno sie podzielcie.
PL: Tutaj macie torebkę cukierków, tylko się nimi podzielcie.