bōntek – rozporek (pol.); der Hosenschlitz (ger.); poklopec (cze.); Fly (clothing) (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bōntek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōntka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōntkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bōntek |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bōntkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bōntku |
Wołacz l. poj. Ty… | bōntku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bōntki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōntkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōntkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bōntki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bōntkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bōntkach |
Wołacz l. mn. Wy… | bōntki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Rozerwoł mi sie rajfeszlos we bōntku.
PL: Zepsuł mi się zamek błyskawiczny w rozporku.
SI: Czamu locesz z ôtwartym bōntkym?
PL: Dlaczego biegasz z rozpiętym rozporkiem?
SI: Zapnij se knefel z bōntka.
PL: Zapnij sobie guzik w rozporku.