brōnić

brōnić (sie) – bronić (pol.)

bezokolicznikbrōnić
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.brōnia
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.brōnisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.brōni
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.brōniymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.brōnicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.brōniōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.brōniōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.brōniōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.brōniōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.brōniyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.brōniyliście; żeście brōniyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.brōniyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.brōniyła żech; brōniyłach; żech brōniyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.brōniyła żeś; brōniyłaś; żeś brōniyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.brōniyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..brōniyły my; my brōniyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. brōniyłyście; żeście brōniyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.brōniyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.brōniyło żech; żech brōniyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.brōniyło żeś; żeś brōniyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.brōniyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech brōniōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś brōniōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł brōniōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my brōniyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście brōniyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli brōniyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech brōniyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś brōniyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była brōniyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my brōniyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście brōniyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były brōniyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech brōniyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś brōniyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było brōniyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . brōń
tr. rozk. l. poj 3. os.niech brōni
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.brōńcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech brōniōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. brōniōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. brōniōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.brōniōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.brōniyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. brōniyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.brōniyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.brōniyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
brōniyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.brōniyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. brōniyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.brōniyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.brōniyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. brōniyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.brōniyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.brōniyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych brōniōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś brōniōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by brōniōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my brōniyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście brōniyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by brōniyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych brōniyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś brōniyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by brōniyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my brōniyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście brōniyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by brōniyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych brōniyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś brōniyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by brōniyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda brōniōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz brōniōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie brōniōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy brōniyli; bydymy brōnić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie brōniyli; bydziecie brōnić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm brōniyli; bydōm brōnić
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda brōniyła; byda brōnić
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz brōniyła; bydziesz brōnić
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie brōniyła; bydzie brōnić
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy brōniyły; bydymy brōnić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie brōniyły; bydziecie brōnić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm brōniyły; bydōm brōnić
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda brōniyło; byda brōnić
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz brōniyło; bydziesz brōnić
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie brōniyło; bydzie brōnić
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernybrōniōny
rzeczownik odczasown.brōniyni
Rybnik

 

Jo ni niy brōnia iś na pōnć, yno niy płacz potym, że cie nogi bolōm.

Piyrsze zaczynosz sie bić, a potym chcesz, żebych cie brōniōł.

Jo ci niy byda brōniōł chodzić na muzyki, bo ty mie i tak niy chcesz słōchać.

Podej dalij…