butel – hałas, krzyk (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | butel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | butlu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | butlowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | butel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | butlym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | butlu |
| Wołacz l. poj. Ty… | butlu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | butle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | butłōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | butlōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | butle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | butlami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | butlach |
| Wołacz l. mn. Wy… | butle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Co to sam je zaś za butel?
Ty dycko musisz prziś z butlym.