byamter

byamter – urzędnik (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…amt
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…amtu
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…amtowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…amt
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...amtym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…amcie
Wołacz l. poj. Ty…amcie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…amty
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…amtōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…amtōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…amty
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…amtami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…amtach
Wołacz l. mn. Wy…amty
Przimiotnik (jaki? czyj?)amtowy

 

SI: Te byamtry sam sōm taki zmierzłe (cz: zmier-złe)

PL: Ci urzędnicy sa tutaj tacy nieznośni

 

SI: Tyn chłop ôd Cile robi bezmała za byamtra w jakimś amcie.

PL: Ten mąż od Cecylii pracuje podobno jako urzędnik w jakimś urzędzie.

 

SI: Tyn byamter ci to poczyto, bo jo niy rozumia tymu pismu.

PL: Ten urzędnik ci to przeczyta, bo ja nie rozumiem tego pisma.

 

Podej dalij…