byk – byk (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | byk |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | byka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bykowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | byka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bykym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | byku |
Wołacz l. poj. Ty… | byku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | byki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bykōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bykōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bykōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bykami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bykach |
Wołacz l. mn. Wy… | byki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Trza zawiyź tego byka na spynd pod wiela jeszcze kery poradzi ku niymu podynś.
PL: Trzeba zawieźć tego byka do skupu, dopóki ktoś potrafi jeszcze do niego podejść
SI: Jak tyn byk poczuje kaj krowa, to go niy utrzimiesz.
PL: Gdy ten byk wyczuje gdzieś krowę, to go nie utrzymasz.
SI: Dej pozōr, co cie tyn byk niy pobodzie.
PL: Uważaj, żeby cię ten byk nie pobódł.