cwiter – sweter (pol.); svetr (cze.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cwiter |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cwitra |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cwitrowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cwiter |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cwitrym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cwitrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | cwitrze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cwitry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cwitrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cwitrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cwitry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cwitrami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cwitrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cwitry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tako zima, a ty we samym cwitrze chodzisz?
PL: Tak zimno, a ty w samym swetrze chodzisz?
SI: Niy widziała żeś kaj tego mojigo modrego cwitra?
PL: Nie widziałaś gdzieś tego mojego niebieskiego swetra?
SI: Ôblycz se dwa cwitry, bo tam je zima na dworze.
PL: Ubierz sobie dwa swetry, bo tam jest zimno na zewnątrz.