ćwiyrczek

ćwiyrczek – świerszcz (pol.)

Rodzajmżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…ćwiyrczek
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…ćwiyrczka
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ćwiyrczkowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…ćwiyrczka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...ćwiyrczkym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…ćwiyrczku
Wołacz l. poj. Ty…ćwiyrczku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…ćwiyrczki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…ćwiyrczkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ćwiyrczkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…ćwiyrczkōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…ćwiyrczkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…ćwiyrczkach
Wołacz l. mn. Wy…ćwiyrczki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Słyszoł żeś sam kaj ćwiyrczka?

PL: Słyszałeś tutaj gdzieś świerszcza?

 

SI: Skōnd sie sam zaś znod jakiś ćwiyrczek?

PL: Skąd sie tutaj znalazł znowu jakiś świerszcz?

 

 

Podej dalij…