cyferblat – tarcza zegara (pol.); ciferník (cze.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cyferblat |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyferblata |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyferblatowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cyferblat |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cyferblatym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cyferblacie |
Wołacz l. poj. Ty… | cyferblacie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cyferblaty |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyferblatōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyferblatōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cyferblaty |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cyferblatami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cyferblatach |
Wołacz l. mn. Wy… | cyferblaty |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Na tym czornym cyferblacie nic niy poradza zejrzeć bez breli.
PL: Na tej czarnej tarczy nie potrafię niczego zobaczyć bez okularów.