cygana – oszustka, kłamczucha (pol.); lhářka (cze.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cygana |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cygany |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyganie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cygana |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cyganōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cyganie |
Wołacz l. poj. Ty… | cygano |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cygany |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyganōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyganōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cygany |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cyganami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cyganach |
Wołacz l. mn. Wy… | cygany |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ty cygano, ciebie uwierzić, to choćby w totolotka wygrać.
PL: Ty kłamczucho, tobie uwierzyć, to jakby wygrać w totolotka.
SI: Dej se pozōr na ta cygana.
PL: Uważaj na tę oszustkę.
SI: Z takōm cyganōm roz dwa przidziesz do drobnych.
PL: Z taka oszustką, to szybko zbankrutujesz.