drōga – droga (pol.); cesta (cze.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | drōga |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | drōgi |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | drōdze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | drōga |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | drōgōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | drōdze |
Wołacz l. poj. Ty… | drōgo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | drōgi |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | drōgów |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | drōgōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | drōgi |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | drōgami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | drōgach |
Wołacz l. mn. Wy… | drōgi |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | drōgowy |
Niy chodź po drōdze, dyć sam mosz tretuar.
Niy lotejcie po drōdze, pōdźcie sam na plac.
Niy wyjyżdżej na drōga, bo tyn trachtōr niy mo papiōrōw, yno po polu idzie nim jechać.