durkarka – drukarka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | durkarka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | durkarki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | durkarce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | durkarka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | durkarkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | durkarce |
Wołacz l. poj. Ty… | durkarko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | durkarki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | durkarkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | durkarkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | durkarki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | durkarkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | durkarkach |
Wołacz l. mn. Wy… | durkarki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wydurkuja se tyn wiersz na durkarce, coby go we szkole poczytać dzieciōm.
PL: Wydrukuję sobie ten wiersz na drukarce, żeby przeczytać go dzieciom w szkole.
SI: Brakło mi papiōru do durkarki.
PL: Zabrakło mi papieru do drukarki.