durszlak – cedzak (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | durszlak |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | durszlaka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | durszlakowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | durszlak |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | durszlakym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | durszlaku |
| Wołacz l. poj. Ty… | durszlaku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | durszlaki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | durszlakōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | durszlakōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | durszlaki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | durszlakami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | durszlakach |
| Wołacz l. mn. Wy… | durszlaki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wejź durszlak a nabier klusek na talyrz.
PL: Weź cedzak i nabierz klusek na talerz.
SI: Wyciōng durszlakym tyn preswōszt, co sie niy rozwarzi.
PL: Wyłów cedzakiem ten salceson, żeby się nie rozgotował.