dwojać (sie) – mówić przez „Wy” (pol.)
| bezokolicznik | dwojać |
|---|---|
| aspekt | niedok. |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | dwojōm |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | dwojosz |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | dwojo |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | dwojōmy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | dwojocie |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | dwojajōm |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | dwojoł żech |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | dwojoł żeś |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | dwojoł |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | dwojali my |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | dwojaliście; żeście dwojali |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | dwojali |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | dwojała żech; dwojałach; żech dwojała |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | dwojała żeś; dwojałaś; żeś dwojała |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | dwojała |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | dwojały my; my dwojały |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | dwojałyście; żeście dwojały |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | dwojały |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | dwojało żech; żech dwojało |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | dwojało żeś; żeś dwojało |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | dwojało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech dwojoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś dwojoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł dwojoł |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my dwojali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście dwojali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli dwojali |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech dwojała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś dwojała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była dwojała |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my dwojały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście dwojały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były dwojały |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech dwojało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś dwojało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było dwerało |
| tr. rozk. l. poj. 2. os. . | dwojej |
| tr. rozk. l. poj 3. os. | niech dwojo |
| tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
| tr. rozk. l. mn. 2. os. | dwojejcie |
| tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech dwojajōm |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | dwojoł bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | dwojoł byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | dwojoł by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | dwojali by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | dwojali byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | dwojali by |
| tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | dwojała bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | dwojała byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | dwojała by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | dwojały by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | dwojały byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | dwojały by |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | dwojało bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | dwojało byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | dwojało by |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych dwojoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś dwojoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by dwojoł |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my dwojali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście dwojali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by dwojali |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych dwojała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś dwojała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by dwojała |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my dwojały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście dwojały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by dwojały |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych dwojało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś dwojało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by dwojało |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda dwojoł |
| cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz dwojoł |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie dwojoł |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy dwojali; bydymy dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie dwojali; bydziecie dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm dwojali; bydōm dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda dwojała; byda dwojać |
| cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz dwojała; bydziesz dwojać |
| cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie dwojała; bydzie dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy dwojały; bydymy dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie dwojały; bydziecie dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm dwojały; bydōm dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda dwojało; byda dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz dwojało; bydziesz dwojać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie dwojało; bydzie dwojać |
| imies. przym. czynny | - |
| imies. przym. bierny | - |
| rzeczownik odczasown. | dwojani |
POL: zwracać się do kogoś w drugiej osobie, przez „Wy”, jako wyraz szacunku dla osoby starszej, lub obcej.
Starrzikōm a ôjcōm sie dwojo, a farorzowi, rechtorowi, abo dochtorowi to sie tyż trojo.
My se z Gryjtōm ddycko dwojały, ale terazki już zaczły my se godać za jedno.
Ta Zofija je ôd ciebie dużo starsza, tōż to niy pasuje żebyś ji za jedno godała. Miała byś ji dwojać.