dziołcha – dziewczyna, córka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dziołcha |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dziołchy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dziołsze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dziołcha |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dziołchōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dziołsze |
| Wołacz l. poj. Ty… | dziołcho |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dziołchy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dziołchōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dziołchōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dziołchy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dziołchami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dziołchach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dziołchy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | dziołszyn |
Synki locōm za dziołchami na muzyka.
Terazki dziołchy chodzōm wiyncyj w galotach, jak we keckach.
Jutro musza iś z dziołchōm do dochtora, bo je choro.