dziwoki

dziwoki – dziki (pol.)

przymiotnikdziwoki
Mn. l. poj. r. m. (jaki?) Sam je...dziwoki
Mn. l. poj. r. ż. (jako?) Sam je...dziwoko
Mn. l. poj. r. n. (jaki?) Sam je...dziwoki
Mn. l. mn. r. mos. (jacy? jaki?) Sam sōm... dziwoki; dziwocy
Mn. l. mn. r. nmos.(jaki?) Sam sōm...dziwoki
Dop. l. poj. r. m. (jakigo?) Sam ni ma...dziwokigo
Dop. l. poj. r. ż. (jakij?) Sam ni ma...dziwokij
Dop. l. poj. r. n. ( jakigo?) Sam ni ma...dziwokigo
Dop. l. mn. r. mos. (jakich?) Sam ni ma...dziwokich
Dop. l. mn. r. nmos. (jakich?) Sam ni ma...dziwokich
Cel. l. poj. r. m. (jakimu?) Dziwuja sie...dziwokimu
Cel. l. poj. r. ż. (jakij?) Dziwuja sie...dziwokij
Cel. l. poj. r. n. (jakimu?) Dziwuja sie... dziwokimu
Cel. l. mn. r. mos. (jakim?) Dziwuja sie... dziwokim
Cel. l. mn. r. nmos. (jakim?) Dziwuja sie...
dziwokim
Bier. l. poj. r. mżyw. (jakigo?) Widza...dziwokigo
Bier. l. poj. r. mnżyw. (jaki? Widza... dziwoki
Bier. l. poj. r. ż. (jako?) Widza..dziwoko
Bier. l. poj. r. n. (jaki?) Widza... dziwoki
Bier. l mn. r. mos. (jakich?)
Widza...
dziwokich
Bier. l. mn r. nmos. (jaki?) Widza... dziwoki
Narz. l. poj. r. m. (jakim?) Asza sie...
dziwokim
Narz. l. poj. r. ż. (jakom?) Asza sie...dziwokōm
Narz. l. poj. r. n. (jakim?) Asza sie...dziwokim
Narz. l. mn. r. mos. (jakimi?) Asza sie...dziwokimi
Narz. l. mn. r. nmos. (jakimi?) Asza sie...dziwokimi
Msc. l. poj. r. m. (jakim?) Je żech we...dziwokim
Msc. l. poj. r. ż. (jakij?) Je żech we..dziwokij
Msc. l. poj. r. n. (jakim?) Je żech we...dziwokim
Msc. l. mn. r. mos. (jakich?) Je żech we...dziwokich
Msc. l. mn. r. nmos. (jakich?) Je żech we...dziwokich
Wołacz. l. poj. r. m. Ty...dziwoki
Wołacz. l. poj. r. ż. Ty...dziwoko
Wołacz. l. poj. r. n. Ty... dziwoki
Wołacz. l. mn. r. mos. Wy...dziwoki; dziwocy
Wołacz. l. mn. r. nmos. Wy...dziwoki
stop. wyższy przymiotn.. dziwokszy
przysłówek (jak? jako?)dziwoko

Trefiōł żech dzisiej w lesie lotać dziwoko świnia.
Tyn kot niy do ci sie chycić, ôn je za fest dziwoki.
Cōż sie to stało z tōm kozōm, że je tako dziwoko ôstatnio?

Podej dalij…