Erwin – Erwin (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Erwin |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Erwina |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Erwinowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Erwina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Erwinym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Erwinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | Erwinie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Erwiny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Erwinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Erwinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Erwinōw |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza sie… | Erwinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Erwinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | Erwiny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię męskie Erwin. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Erwin), jak również jego inne odmiany.
SI: Pogodej z Erwinym, coby chcioł jechać na te wczasy, bo jo sama niy pojada.
PL: Porozmawiaj z Erwinem, żeby zechciał pojechać na te wczasy, bo ja sama nie pojadę.
SI: Dej Erwinowi ta gazeta, aż jōm niy bydzie szukoł.
PL: Oddaj Erwinowi tę gazetę, żeby jej nie szukał.