filozofijo – filozofia (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | filozofijo |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | filozofije |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | filozofiji |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | filozofijo |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | filozofijōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | filozofiji |
| Wołacz l. poj. Ty… | filozofijo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | fiozofije |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | filozofijjōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | filozofijōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | filozofije |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | filozofijami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | filozofijach |
| Wołacz l. mn. Wy… | filozofije |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: To niy ma żodno filozofijo rozbrać taki motōr ze motorcykla, yno potym trza go jeszcze poskłodać do kupy.
PL: To nie jest żadna filozofia rozebrać taki silnik od motocykla, tylko później trzeba to jeszcze poskładać w jedną całość.
SI: Cōż to je za wielko filozofijo, przerznyć kōnsek deski na pōł. (cz: przer-znyć)
PL: Cóż to jest za wielka filozofia,przeciąć kawałek deski na pół.