futer – karma (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | futer |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | futru |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | futrowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | futer |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | futrym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | futrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | futrze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | futry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | futrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | futrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | futry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | futrami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | futrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | futry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Trza pomału zbijać te kokoty, bo już nōm sie futer kōńczy.
Co te prosiynta zeżerōm futru, dyć to mi sie zdo łacnij je gotowe miynso kupić.