galet – galareta zwierzęca (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | galet |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | galetu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | galetowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | galet |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | galetym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | galecie |
Wołacz l. poj. Ty… | galecie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | galety |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | galetōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | galetōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | galety |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | galetami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | galetach |
Wołacz l. mn. Wy… | galety |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Najlepszy je galet ze świńskich szłapek.
Wejź se galetu, bo żech praje zrobiyła.
Ku galecie musi być ôcet.