geburstag – urodziny (pol.); der Geburtstag (ger.); narozeniny (cze.); birthday (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | geburstag |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | geburstagu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | geburstagowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | geburstag |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | geburstagym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | geburstagu |
Wołacz l. poj. Ty… | geburstagu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | geburstagi |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | geburstagōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | geburstagōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | geburstagi |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | geburstagami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | geburstagach |
Wołacz l. mn. Wy… | geburstagi |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dzisio byli mu u ujca na geburstagu.
Trza szwagrowi kupić flaszka na geburstag.
Po geburstagu trza se wziōnś dziyń urlopu w robocie.