grin – pik, zieleń (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | grin |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grina |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | grinowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | grina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | grinym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | grinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | grinie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | griny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | grinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | grinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | griny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | grinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | grinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | griny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | grinowy |
POL: pik, kolor w kartach.
Jo niy mōm grina, tōż musza grać szelym.
Mōm asa grin.
Niy pozbywej sie grinōw.