haja – awantura (pol.); der Krach (ger.); hádka (cze.); mayhem (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | haja |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | haje |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | haji |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | haja |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | hajōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | haji |
| Wołacz l. poj. Ty… | hajo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | haje |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | hajōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | hajōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | haje |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | hajami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | hajach |
| Wołacz l. mn. Wy… | haje |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Sam w tym szynku co drugi dziyń je jakoś haja.
PL: Tutaj w tym barze co drugi dzień jest jakaś awantura.
SI: Słyszoł żeś co ô jakij haji we Syjmie wczoraj?
PL: Słyszałeś coś o jakiejś awanturze w Sejmie wczoraj?
SI: Te niyrobisze to yno poradzōm roztomańte haje robić.
PL: Te obiboki to tylko potrafią różne awantury robić.