halatać – narzekać (pol.)
bezokolicznik | halatać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | halatōm; halaca |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | halatosz; halacesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | halato; halace |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | halatōmy; halacymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | halatocie; halacecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | halatajōm; halacōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | halatoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | halatoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | halatoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | halatali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | halataliście; żeście halatali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | halatali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | halatała żech; halatałach; żech halatała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | halatała żeś; halatałaś; żeś halatała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | halatała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | halatały my; my halatały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | halatałyście; żeście halatały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | halatały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | halatało żech; żech halatało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | halatało żeś; żeś halatało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | halatało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech halatoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś halatoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł halatoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my halatali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście halatali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli halatali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech halatała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś halatała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była halatała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my halatały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście halatały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były halatały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech halatało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś halatało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było halatało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | halatej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech halato; niech halace |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | halatejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech halatajōm; niech halacōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | halatoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | halatoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | halatoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | halatali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | halatali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | halatali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | halatała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | halatała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | halatała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | halatały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | halatały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | halatały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | halatało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | halatało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | halatało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych halatoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś halatoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by hlatoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my halatali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście halatali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by halatali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych halatała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś halatała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by halatała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my halatały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście halatały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by halatały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych halatało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś halatało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by halatało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda halatoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz halatoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie halatoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy halatali; bydymy halatać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie halatali; bydziecie halatać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm halatali; bydōm halatać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda halatała; byda halatać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz halatała; bydziesz halatać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie halatała; bydzie halatać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy halatały; bydymy halatać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie halatały; bydziecie halatać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm halatały; bydōm halatać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda halatało; byda halatać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz halatało; bydziesz halatać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie halatało; bydzie halatać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | halatani |
POL: halatać można na coś, ale nie na kogoś.
SI: Ty dycko halacesz, a potym napiszesz najlepszy klasōwka.
PL: Ty zawsze narzekasz, a potem napiszesz najlepszą klasówkę.
SI: Niy halatejcie, bo ta pogoda niy ma tako zło.
PL: Nie narzekajcie, bo ta pogoda nie jest taka zła.
SI: Latoś halatoł żech trocha na zdrowi, tōż my niy pojechali na rajza do Italije.
PL: W bieżącym roku narzekałem trochę na zdrowie, więc nie pojechaliśmy w podróż do Włoch.